Over het boek
Colorado, 1949. Op een koele herfstochtend loopt de zeventienjarige Victoria Nash naar haar dorp met een gammele wagen vol perziken uit het late seizoen. Als ze een kruispunt nadert, stopt een mysterieuze vreemdeling met ravenzwarte ogen om haar de weg te vragen. Ze kan links afslaan of oversteken. Maar dat doet ze niet.
Net zoals een enkele regenbui de oevers van een rivier kan uithollen en haar loop kan veranderen, zo zal de toevallige ontmoeting Victoria’s wereld op zijn kop zetten en uitwissen wie ze daarvoor was. Binnenkort zal ze gedwongen zijn om diep de natuur in te vluchten en haar leven – en haar kostbaarste bezit – achter zich te laten.
Mijn mening
Dit boek hebben wij gelezen met onze leesclub. De verwachtingen waren hoog, het zou immers “nog mooier dan Daar waar de Rivierkreeften zingen” zijn.
Persoonlijk vond ik het een mooi boek, niets meer en niets minder. Het verhaal had wel wat dieper mogen gaan, ik miste emoties in dit boek. Toch is het een mooi boek en bij vlagen erg poëtisch.
Helaas vonden wij als leesclub dit boek de hype niet waard. Maar het leverde goede gespreksstof op waardoor een boek een hype wordt. Goede marketing is het zeker. En mooi dat het lezers enthousiast maakt die mogelijk normaliter niet zoveel lezen.
Toch is het een mooi verhaal over een jong meisje, dat veel te snel volwassen moet worden in het Colorado van 1949. Je leert weer iets over de geschiedenis van de dorpjes daar die moesten wijken voor een stuwmeer.
Ga als een rivier
⭐️⭐️⭐️⭐️
Gelezen met de online leesclub
Recente reacties